Vergeet PRISM, kijk naar Jennifer Aniston!

Kan dat gezeur over PRISM niet eens ophouden, vraagt columnist Maarten Reijnders zich af. De discussie heeft nu wel lang genoeg geduurd.

Kan dat gezeur over PRISM niet eens ophouden, vraagt columnist Maarten Reijnders zich af. De discussie heeft nu wel lang genoeg geduurd.

Vergeet PRISM, kijk naar Jennifer Aniston!

Kan dat gezeur over PRISM niet eens ophouden, vraagt columnist Maarten Reijnders zich af. De discussie heeft nu wel lang genoeg geduurd.

“Ik ben blij met dit debat. En ik denk dat het gezond is voor onze democratie. Het is goed dat we deze discussie hebben.” Aldus Barack Obama, kort nadat The Guardian en The Washington Post de eerste verhalen over PRISM hadden gepubliceerd.

Twee weken na zijn uitspraken besloot Obama om de bron van die artikelen, Edward Snowden, te vervolgen. Een dapper besluit. Daarmee trotseerde hij namelijk het gemor van al die zure pennenlikkers die menen dat zo’n arrestatiebevel een beetje inconsequent is als je tegelijkertijd zo blij bent dat de discussie over veiligheid versus privacy eindelijk kan worden gevoerd.

Dat je blij bent met een debat betekent immers niet dat je zomaar alles door de vingers kunt zien. Regels zijn regels nietwaar? In een andere tijd was Obama waarschijnlijk ook blij geweest met een discussie over de segregatie van blanken en zwarten in Amerika, maar had hij toch gevonden dat Rosa Parks terecht was opgepakt omdat ze voor in de bus was gaan zitten.

Best netjes trouwens van Obama dat hij een paar weken heeft gewacht met de aanklacht tegen Snowden. Zo hadden we toch nog ruim de tijd om uitgebreid te discussiëren over de voor- en nadelen van een surveillance state. Twee weken: dat is toch meer dan voldoende om alle argumenten uit te wisselen?

Gekke hippies

Want laten we wel wezen, een debat is leuk maar het moet niet te lang duren. Voor je het weet verzandt de discussie en krijg je een eindeloze herhaling van zetten. En een maanden durend debat over hoever de overheid mag binnendringen in de persoonlijke levenssfeer van burgers, dat moeten we gewoon niet willen.

Dat hebben de Britse autoriteiten ook begrepen. “You've had your fun. Now we want the stuff back”, zei een Britse ambtenaar tegen de hoofdredacteur van The Guardian. En gelijk had hij: genoeg gelachen nu, het is tijd dat de door Snowden gestolen informatie gewoon weer wordt ingeleverd. Het speelkwartier is voorbij.

Gewoon ophouden met al die verhalen over PRISM. Kan The Guardian ook eindelijk weer eens nieuws brengen waar de mensen wél op zitten te wachten. Laat ze een voorbeeld nemen aan de Daily Mail. Die berichten gewoon over de killer bikini body van Jennifer Aniston. Belangwekkend nieuws dat de lezers van The Guardian nu moeten missen.

Professionele organisatie

Gelukkig heeft de GCHQ de zaak met de gestolen staatsgeheimen op de computers van The Guardian prima opgelost. Technici van de Britse inlichtingendienst keken toe hoe medewerkers van de krant de harde schijven met daarop de bestanden van Snowden tot pulp sloegen. Alleen op die manier kun je je er immers van vergewissen dat die gekke hippies niet stiekem toch nog wat informatie achterhouden.

Het zijn dit soort details die duidelijk maken dat de GCHQ een professionele organisatie is. Het staat buiten kijf dat daar mensen werken die niets aan het toeval overlaten. Een geruststellende gedachte ook dat de echte Britse spionnen technisch minstens zo goed onderlegd zijn als Q.

Maffia

Wat eveneens bewondering afdwingt, is de tactvolle wijze waarop de Britse autoriteiten journalist Glenn Greenwald proberen duidelijk te maken dat het tijd is om PRISM te laten rusten en zijn oude leven weer op te pakken. De partner van Greenwald negen uur vasthouden op Heathrow: kom er maar eens op. Een subtiele, maar niet mis te verstane boodschap.

Elk normaal mens zou meteen begrijpen wat er na zo’n waarschuwing van hem wordt verwacht, maar Greenwald heeft daar blijkbaar nog wat moeite mee. Die loopt nu huilie-huilie te doen dat zelfs de maffia familieleden met rust laat. “Het opsluiten van mijn partner zal het tegenovergestelde effect hebben van wat de Britse autoriteiten beoogden”, schrijft hij.

Waarom kan die man nou niet gewoon blij zijn met een duidelijke hint? Wat moeten ze dan doen om ‘m weer op het rechte pad te krijgen? Glenns vriend bij zijn volgende bezoek aan het Verenigd Koninkrijk in een blok beton in de Thames dumpen? Een drone op hem afsturen? Hem 35 jaar in de gevangenis gooien?

Heeft hij dan niet door dat we middenin een oorlog zitten? Hoe kunnen we onze vrijheid nou veiligstellen als klokkenluiders en journalisten voortdurend uit de school klappen? Het zijn ook hun rechten die we verdedigen: je weet wel, het recht op privacy en het recht op vrije meningsuiting. Begrijp dat nou eens!