Deze smartphone geeft een voorbeeld van onzinnige 'innovatie'

Iets wat er mooi uitziet, maar een middelvinger opsteekt naar de eindgebruiker.

Net als je dacht dat het misschien afgelopen was met over-design ten koste van UX, komt een Chinese fabrikant met een omvouwend scherm dat er indrukwekkend uitziet, maar simpelweg niet handig is.

Deze smartphone geeft een voorbeeld van onzinnige 'innovatie'

Iets wat er mooi uitziet, maar een middelvinger opsteekt naar de eindgebruiker.

Op een goede dag gaan we een nieuwe trend in smartphone-design zien die daadwerkelijk nuttig is voor de gebruikers. Helaas is dat niet vandaag. Deze week gaat het overal over een nieuwe Android van de Chinese fabrikant Oppo: het Waterfall-scherm. Dat is een beeldschermconcept zonder grenzen, waarbij het scherm volledig om de randen van het toestel vouwt.

Niet alleen bezelloos dus: het scherm is de bezel. Het is een opvallende verschijning, maar laat je niet verleiden door de het blinkende effect van deze functionaliteit. Net als eerdere trends - die ongetwijfeld zijn weg gaat vinden naar meerdere toestellen - is dit een 'upgrade' die eigenlijk een praktische downgrade is.

Net als de bezelloze telefoon, de vouwbare smartphone, de in-display vingerafdrukscaner, bezel-compromissen als de notch en het verdwijnen van de 3,5mm-jack is dit innovatie om te innoveren. Het voornaamste nut ervan is om iets nieuws en spannends te laten zien, zodat mensen het kopen, maar het gaat ten koste van een optimale gebruikerservaring. Laten we even stilstaan bij de redenen waarom een waterfall-scherm misschien geen goed idee is voor mensen die daadwerkelijk hun toestel productief willen gebruiken.

In de eerste plaats is dat een weergave-issue. Zo'n volledig omvouwend scherm lijkt mooi, maar in tegenstelling tot de aanpassingen bij eerder edge-modellen (die de interface afbakenden) is Android niet gebouwd voor zulke weergave. Je gaat ongetwijfeld scenario's tegenkomen waarin tekst om die randen heenloopt of andere elementen ook op de randen staan. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar dat lijkt me nou geen ideale leeservaring.

Ten tweede is er de vraag over gebareninteractie. Zo moet je vaak een gebarenactie gebruiken door van de rand van het scherm te vegen. Android is gebouwd om de hele breedte te gebruiken en in Android Q maakt de gebareninterface hier gebruik van, naast alle apps die swipe-menu's bevatten zoals Gmail en Android Messages. Er is geen tekort aan voorbeelden waarbij je van kant naar kant moet bewegen om te navigeren en als het scherm om de rand vouwt levert dat een vreemde interactie op.

Over die zijkanten gesproken, je zal ook gevallen tegenkomen waarin de interface zelf over de randen loopt, zoals zelfs is te zien in Oppo's eigen afbeeldingen. Dat betekent dat je scenario's gaat tegenkomen waarbij je per ongeluk iets start omdat je het toestel vasthoudt of - als de randen, zoals we hopen, niet touch-gevoelig zijn - gaat het lastig worden om ze te starten ondanks dat je ze kunt zien. In ieder geval kunnen we de UX samenvatten met één simpele lettergreep: oef.

Ten derde is er een groter issue. Weet je wat er voor nodig is om een waterfall-effect te hebben op je toestel? Inderdaad, Oppo heeft de fysieke knoppen op de zijkant moeten weglaten. Dat is natuurlijk logisch, de knoppen kunnen immers niet door het scherm heenprikken.

We hebben fabrikanten wel eens eerder zien spelen met het idee van een telefoon zonder fysieke knoppen. HTC heeft het zelfs min of meer gedaan door de volumeknoppen en aan/uit-knop vervangen voor drukgevoelige plaatjes. Maar die ervaring was nou niet bepaald fantastisch. Fysieke knoppen werken goed als het gaat om belangrijke opdrachten als starten en het beheersen van het volume. Ze zijn snel, betrouwbaar en werken consequent. Ze verwijderen is een praktische downgrade, innovatie om te innoveren. Het is bedoeld om toestellen te verkopen en staat niet in dienst van de eindgebruiker.

Graag verwijs ik hierbij terug naar een eerdere column van me over zulke downgrades naar aanleiding van diverse aankondigingen op smartpgonecongres MWC in Barcelona:

Ik vind dit allemaal heel cool omdat het nieuw en anders is, maar tegelijkertijd is het bijna allemaal een downgrade als we het hebben over werkelijke UX. Er is een groot verschil tussen iets dat cool is omdat het kan, en cool omdat het een praktisch nut heeft in het gebruik.

En dit is weer zoiets. Ik hoop dat genoeg mensen stemmen met de portemonnee zodat praktisch nut het uiteindelijk wint van glimmende objecten, of in ieder geval een optie blijven voor mensen die liever een handige smartphone hebben dan iets dat er verrassend uitziet. Laten we hopen dat hardware voorbij de fase van spektakel gaat en uitkomt bij vooruitgang die daadwerkelijk betekenis heeft en geen serie nadelen heeft omdat er een cool nieuw trucje is.

Hoopgevend is het verhaal dat Google radartechnologie wil gebruiken in zijn aankomende Pixel 4. Hebben ze hier een interessant nut voor gevonden, of is het weer een gimmick? In eerste instantie lijkt het in onze groeiende sensorwereld een feature met een praktisch potentieel, in ieder geval veel meer dan zo'n Waterfall-scherm.