Het nieuwe werken & siliconenborsten

In deze column licht IT-manager Rens van der Vorst zijn visie op het nieuwe werken toe.

Rens, jongen, vrouwen met siliconenborsten, die moet je hebben. Dat zei mijn opa altijd. Let op, dat was geen vulgaire opmerking, daar zat een verfijnde theorie achter.

Het nieuwe werken & siliconenborsten

In deze column licht IT-manager Rens van der Vorst zijn visie op het nieuwe werken toe.

Mijn opa wist namelijk dat mannen van vrouwen met grote borsten houden. En mijn opa wist ook dat vrouwen met grote borsten dat heel goed weten. En dat maakt ze lui, aldus mijn opa. Ze denken dat ze er al zijn, met hun grote borsten. Ze hebben nooit de moeite genomen om vaardigheden aan te leren die het leven in de slaapkamer net wat aangenamer maken, als je begrijpt wat ik bedoel? Ik knikte dan. Ik was twaalf.

Pas moest ik weer aan mijn opa denken. Het was tijdens een presentatie van een consultancybureau dat sprak over Het Nieuwe Werken. Fantastische term, Het Nieuwe Werken, zeker voor consultancybureaus. Je kunt er namelijk van alles onder scharen. Techniek, gebouwen, structuur, cultuur, mentaliteit, inspireren, organiseren en ga zo maar door. Kortom, heel wat onderwerpen om uurtje-factuurtje over te adviseren. En het mooiste is dat het resultaat moeilijk te meten is, en dat de eindverantwoordelijkheid bij de klant ligt. Als er problemen zijn, tsja, dan ligt het waarschijnlijk aan de klant.

Het doet me altijd denken aan die gebedsgenezers. Als je maar hard genoeg gelooft, dan word je beter. Word je niet beter? Jammer. Niet hard genoeg geloofd.

Vanuit mijn beroep kijk ik naar de IT-kant van Het Nieuwe Werken. Het gaat dan meestal om het principe dat ooit gelanceerd werd in de Martini reclame: Anytime, Anyplace, Anywhere. Een catchy slogan, die vooral de vraag opriep wat in godsnaam het verschil is tussen Anyplace en Anywhere, maar dat geheel terzijde. Het lijkt een goed idee, dat je altijd en overal je werk kunt doen. Maar het lijkt me ook gevaarlijk. Ik zet een paar risico’s die ik zie op een rijtje:

Risico 1: uw medewerkers denken dat ze het druk hebben, terwijl dat niet zo is. Ik geef een voorbeeld. Een medewerker begint om half negen en gaat om 3 uur naar huis. Immers, de kinderen moeten van school en naar de zwemles. Daarna moeten er boodschappen worden gedaan. Tijdens de zwemles belt de baas over een offerte, en tijdens het boodschappen doen, belt een klant over een levering die te laat is. Er wordt gekookt, gegeten, een verhaaltje voorgelezen, en de kinderen gaan in bed. Om acht uur gaat de laptop open, en wordt er gewerkt tot 10 uur. Een normale werkdag van 8 uur, maar er is een grote kans dat uw medewerker verzucht dat hij elke dag tot 10 uur moet werken. Misschien krijgt hij zelfs wel een onterechte burnout.

Risico 2: de productiviteit neemt af. Medewerkers werken allemaal op verschillende tijden dus het plannen van een afspraak wordt compleet onmogelijk. De videoconferencing oplossing die u voorgespiegeld is werkt niet, simpelweg omdat mensen niet meer op dezelfde momenten werken. Daarnaast werken uw medewerkers in allerlei omgevingen die de productiviteit niet direct bevorderen, bijvoorbeeld thuis. Simpele issues die hadden kunnen worden opgelost met een kort gesprek, monden uit in paginalange e-mails.

Risico 3: uw medewerkers worden minder effectief. Het feit dát je s ’avonds ook kunt werken, prikkelt je natuurlijk niet om overdag je zaakjes op orde te krijgen. Het gevolg, we proppen de hele dag volg met overleggen, vergaderingen, besprekingen, nog meer overleggen en s ‘avonds beantwoorden we de mail en typen we onze stukjes. Of al die overleggen nou even effectief zijn, dat vragen we ons niet af, immers we kunnen toch s ‘avonds werken?

En trouwens, met een iPad met een toetsenbordje, kun je je overdag ook mooi verschuilen en tijdens de vergadering wat mail wegwerken. Ideaal. Of niet?

Ik denk van niet. Als ik een bedrijf had, vergezocht, ik geef het toe, maar stel, dan zou ik twee simpele regels invoeren:

1. Alle systemen gaan minimaal 3 keer in de week na 18.00 uur uit. We noemen dat – want dat klinkt heel hip – een DDoS (Daily Denial of Service);

2. Tijdens de vergadering werken we graag paperless, maar alle tablets blijven plat liggen, zodat we kunnen zien of iedereen wel oplet.

Ik voorspel dat dan binnen no-time mijn medewerkers minder zouden gaan vergaderen en effectiever zouden gaan plannen om te zorgen dat ze hun werk af krijgen. Immers, s ‘avonds werken kunnen ze niet meer. Ze zullen kritischer worden. Is deze vergadering echt nodig? Moeten we dit echt doen? Kan dit niet handiger? Na een paar maanden zou ik de systemen s ‘avonds weer aanzetten. Kijk zo kweek je effectieve medewerkers. Denk ik.

Het principe is eenvoudig. Creëer een beperking, en leer uw medewerkers om die beperking te compenseren. Als ze dat onder de knie hebben, heft u de beperking weer op.

U zult zien dat uw medewerkers de opgedane vaardigheden niet meer verleren. Mooi toch? U heeft een leger van effectieve medewerkers gekweekt, die ook nog eens altijd en overal werken. Zeg maar het zakelijke equivalent van vrouwen met kleine borsten die dat met siliconen oplossen. Die zijn ook niet van de één op de andere dag hun vaardigheden vergeten.

Precies waarom mijn opa ze aanraadde.

Rens van der Vorst is manager Architectuur en Innovatie bij Fontys Hogescholen. Volg hem op op Twitter of lees ook eens zijn Wordpress blog.