Als je het hebt over Oracle in combinatie met de cloud, zullen de gedachten van veel bezoekers van OpenWorld meteen gaan naar de keynote van Larry Ellison, waarin hij vooral bezig is om aan te geven dat Oracle beter, verder, groter en ga zo maar door is dan AWS. Wat ons betreft is dat jammer (ook al levert het regelmatig geestige momenten op, als Ellison weer eens een grap maakt) en doet het afbreuk aan het unieke verhaal dat Oracle zeker kan brengen als het gaat om de cloud. Dat laatste is dan ook waar we ons in dit artikel primair op willen richten. Als eerste gaan we echter wel even kort in op enkele van de cloud-claims die Ellison doet op het podium tijdens OpenWorld, omdat we deze niet helemaal links kunnen laten liggen.
Boude uitspraken
Op de claims die Ellison aanvoert om te bewijzen dat de Oracle Cloud beter is dan die van AWS, valt wat ons betreft het nodige aan te merken. Zo blijft hij de Gen2-cloud van Oracle, met onder andere een betere scheiding in de basisarchitectuur die bijdraagt aan de security, vergelijken met Gen1 van andere partijen. In die vergelijking is Oracle uiteraard de winnaar, maar bij andere aanbieders van public cloud heeft men ook niet stilgezeten en is men ook al bij Gen2 aanbeland.
Een andere uitspraak die bij ons de wenkbrauwen doet fronsen, is die waarin hij stelt dat de Oracle-cloud volgend jaar ten tijde van OpenWorld meer regio's heeft dan AWS. Dat lijkt ons meer een definitie-discussie tussen wat een regio genoemd wordt bij de ene en bij de andere. Het betekent in ieder geval zeker niet dat de Oracle Cloud volgend jaar groter is dan die van AWS. Dat zegt hij natuurlijk ook niet, maar is duidelijk wel de connotatie die erbij wordt gezocht. Daarnaast lijkt ook de koppeling met de datacenters van Microsoft (zie verderop) hier een rol in te spelen.
Enkele van Ellison's claims rondom de types database die zowel serverless als elastic zijn, lijken ook wat vergezocht. Zo stelt hij dat alleen het niet al te vaak gebruikte Aurora dat is bij AWS, maar er zijn er zo nog twee waarvan we denken te weten dat ze het zijn. Sowieso vinden we de claim dat het feit dat er bij AWS zoveel verschillende soorten databases zijn, een zwakte is, niet enorm sterk. Het ene heeft niet noodzakelijkerwijs iets te maken met het andere.
Autonomous en Exadata
Waar Ellison wel een punt heeft wat ons betreft, is op het gebied van Autonomous. Een autonoom opererende cloud zal voorspelbaarder reageren dan eentje die dit niet is. Mits initieel goed gebouwd door Oracle, moet dat het aantal fouten verminderen en in ieder geval menselijk falen uitsluiten. Dat zou dan uiteindelijk een in de basis veiliger cloud opleveren. De aankondiging van Autonomous Linux tijdens OpenWorld zorgt er verder voor dat ook het OS dat bovenop de architectuur draait van eenzelfde autonomie wordt voorzien.
Let wel, als het gaat om Autonomous, verleg je het probleem natuurlijk ook gedeeltelijk, bijvoorbeeld richting de patch-servers. Dat zullen dan doelwitten worden voor kwaadwillenden. Maar onder de streep zijn we het zeker eens met het overkoepelende punt dat Ellison wil maken: minder mensen die zich bemoeien met de configuratie van omgevingen betekent minder kwetsbaarheden.
De mogelijkheid om Exadata-databases te draaien in de cloud, is tot slot ook zeker een onderscheidende factor voor OCI (Oracle Cloud Infrastructure). Dat werd ook aangetoond in een keynote van Accenture, waarbij het verschil zeker niet klein was en niet kan worden verklaard als marge van de benchmark. De nieuwe on-prem Exadata-systemen (X8) worden overigens ook erg goed ontvangen, als we ons oor zo eens te luister leggen, dus dat verhaal lijkt sowieso wel goed te lopen.
Unieke positie
Maar genoeg over de al dan niet wezenlijke verschillen met de concurrentie. De propositie van Oracle is namelijk van zichzelf ook zeker interessant genoeg (je zou kunnen zeggen 'uniek') om eens wat dieper in te duiken. Waar de concurrentie de cloud kort door de bocht benadert vanuit IaaS en daar met PaaS en SaaS steeds meer waarde aan hecht, komt Oracle er vanuit een andere invalshoek in, of eigenlijk meerdere invalshoeken.
Er is uiteraard het OCI-verhaal, maar dat is verre van de enige insteek die men bij Oracle kiest. In de basis is er gekozen voor een full-stack benadering van het cloud-verhaal. Als partij die van oudsher actief is op het on-prem stuk, komt men er ook van die kant in namelijk. Zie bijvoorbeeld het stukje over het draaien van Exadata-databases in de cloud hierboven.
Daarnaast kiest men bij Oracle ook voor cloud-apps als invalshoek. Applicaties zoals je die voor bijvoorbeeld ERP- en HCM-doelstellingen inzet, gaan langzaam maar zeker naar de cloud. En als je dit soort applicaties eenmaal bij Oracle afneemt, is de stap naar andere cloud-diensten van het bedrijf ook kleiner uiteraard. Zit je bij een partij als Salesforce of Workday met je cloud-apps, dan heb je deze optie niet.
In het algemeen is het plaatje dat Oracle wil schetsen wel duidelijk. Je kunt er terecht voor de volledige stack, terwijl je bij andere partijen in de markt maar een deel af kunt nemen. Tel hierbij ook nog eens de resultaten van de samenwerking met Microsoft op (zie onder) en de gratis cloudtoegang voor developers en het is best een robuust en compleet verhaal.
Vooral flexibiliteit
In gesprek met Steve Daheb, SVP Cloud bij Oracle, stellen we hem dan ook de vraag of het de bedoeling is om iedereen op deze manier min of meer binnen de muren van Oracle te krijgen en de full-stack af te laten nemen. Dat is volgens hem niet de juiste manier om ernaar te kijken. "Het gaat meer om het bieden van keuzes. Wij bieden je de kans om op meerdere plekken onze cloud-omgeving binnen te komen. Dat kan bij de applicaties zijn, maar ook bij het analytics-stuk of bij disaster recovery."
Overigens mag het applicatiegedeelte van het cloudaanbod van Oracle niet onderschat worden. Volgens Daheb denken gebruikers 'apps-first': "Ze denken niet in termen van compute, storage, dat soort zaken. Ze benaderen het vanuit de applicatiekant." De Fusion Apps zijn dan ook al relatief oud, voor cloudbegrippen. Die stammen namelijk al uit 2011. Hij vindt het dan ook niet bijzonder eerlijk als er wordt gezegd dat Oracle laat was met de cloud. Let wel, andere cloud-apps zoals Salesforce en het inmiddels door Oracle overgenomen NetSuite waren natuurlijk nog vele malen eerder. Dus echt vroeg was Oracle ook weer niet, al zal Oracle wellicht beweren dat dit wezenlijk andere applicaties zijn.
Nu is het ook zeker niet zo dat de cloud als geheel al een voldongen feit is, iets wat Karan Batta, Director of Product Management Oracle Cloud Infrastructure, in een gesprek met ons stelt. Dat wil zeggen, als je het totaalplaatje bekijkt, wordt de cloud nog helemaal niet zoveel gebruikt. Er is dus nog zat groei mogelijk. Wat dat betreft is er nog een groot stuk van de taart beschikbaar voor Oracle, al zal het daarvoor natuurlijk net zo goed moeten concurreren met andere partijen.
Horizontale integratie
Om het totaalplaatje nog wat interessanter te maken voor gebruikers, wordt er de laatste tijd ook behoorlijk wat gedaan aan wat Oracle horizontale integratie noemt. Daarmee worden samenwerkingen aangeduid met andere partijen, om de totale footprint te vergroten.
Enkele maanden geleden was er al de aankondiging dat Oracle met Microsoft samen gaat werken. Je kunt nu eenvoudig bepaalde diensten op OCI combineren met die op Azure. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het gebruik van Power BI voor datavisualisatie op Azure in combinatie met je databases op OCI. Om de prestaties zo goed mogelijk te krijgen, is de fysieke koppeling van de datacenters van Oracle en Azure ook onderdeel van deze samenwerking. Uiteindelijk wil men naar een near-zero latency, zodat zoveel mogelijk workloads optimaal functioneren over beide omgevingen heen.
Tijdens OpenWorld werd er echter nog een grote aankondiging gedaan op het gebied van horizontale integratie. Dat is namelijk dat er een samenwerking komt met VMware. Dat wil zeggen, het wordt eenvoudiger om je on-prem VMware-omgeving aan de OCI-omgeving te koppelen, te migreren en te beheren. Iets soortgelijks heeft VMware vorig jaar ook met AWS op poten gezet overigens, met VMware Cloud on AWS. Dat is dus ook zeker een strategie van VMware, om vanuit hun on-prem basis ook in het cloud-tijdperk relevant te blijven.
Tot slot: weelde of noodzaak?
Als je wat cynisch in het leven staat (waar wij regelmatig van beschuldigd worden overigens), kun je zeggen dat samenwerkingen zoals die met Microsoft en VMware, maar ook de wat veelkoppige benadering van de cloud, pure noodzaak zijn voor Oracle. Head-to-head met het IaaS-aanbod van AWS gaan zowel Oracle als Microsoft een taaie kluif hebben om het te winnen, ook op de langere termijn. Samenwerking is dan de enige manier om een vuist te maken. Voor VMware zijn alle partners uiteraard ook van harte welkom om de hybride toekomst te bedienen.
Aan de andere kant kun je het ook interpreteren als een wezenlijk andere manier van benaderen, die meer in lijn ligt met waar de markt als geheel nu naartoe lijkt te gaan. Namelijk een verzameling van omgevingen, samengepakt in een gedistribueerde architectuur. Dat lijkt bij AWS veel minder een rol te spelen. Eerder dit jaar spraken we Ian Massingham van AWS nog, die stelde dat alleen CERN niet op AWS kan draaien, voor de rest kan het alles aan. Daaruit lijkt op te maken dat men daar een veel minder gedistribueerde visie heeft. Als je het zo bekijkt zou het partner-gedreven full-stack verhaal van Oracle (op de langere termijn) best weleens meer hout kunnen snijden dan je nu op het eerste gezicht zou zeggen. De tijd zal het leren. Wij blijven het hoe dan ook goed volgen.